04 stycznia 2006, 22:19
“Yesterday, all my troubles seemed so far away
Now it looks as though they’re here to stay
…now I long for yesterday…
Yesterday, love was such an easy game to play.
Now I need a place to hide away.
I believe in yesterday.
…Please, don’t try to explain..
…Don’t do that, cause it hurts.
Jak wszystko potrafi się zmienić.. z godziny na godzinę.
Czas dorosnać? Przestać być egoista?
Nie płakać. Ale mysleć i mówić. Mówić..ale nie spontanicznie..
Myslałam, że to będzie łatwiejsze. Myslałam, że jestem twarda.
Więc czemu czuję pustkę, bezradnosć i niepewnosć?