tak dziwnie

Skomplikowana sytuacja. Nowe złudzenia. Nowe ideały. Zmiany? Wszystko w ciagu jednej chwili. Wazne decyzje. A wszystko w tak krotkim czasie. Przeciez wszystko zdaje się być wciąż takie samo.. a ja czuje dziwna pustke. Dlaczego? Nikt nie rozumie.. ja sama nie rozumiem.. nic nie rozumiem.. zgubiłam się. Strach? Ale przed czym? Tak bardzo bym chciała to wszystko ułożyć.. tak bardzo bym chciała moc wszystko powiedzieć. tak bardzo bym chciała zrozumieć samą siebie. Zostawić wszystko tak samo.. ale i nie zachowywać się tak.. mam tak głupi charakter.. ale i serduszko na swoim miejscu.. chcę tylko.. żeby dobrze było.. -po prostu zeby ktos mogl mnie przytulic i powiedziec, ze jest dobrze...

Tak dziwnie…